عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران میگوید: FATF یک معاهده بینالمللی است و همه دنیا به غیر از چند کشور به آن پیوستهاند؛ آیا ما واقعا میخواهیم در زمره این کشورها قرار بگیریم؟!
به گزارش خبرنگار ایبنا؛ در هفتههای اخیر با موافقت رهبر معظم انقلاب مبنی بر تمدید مهلت بررسی لوایح FATF در مجمع تشخیص مصلحت نظام، دوباره بحث لوایح چهارگانه بر سر زبانها افتاده است.این در حالی است که حسن روحانی رئیسجمهوری سوم دی ماه در سخنانی اظهار کرد: «یکی از راههای مبارزه با فساد همان چهار لایحهای بود که دو تای آن تصویب شد و در دو تای دیگر دستور رهبری راهگشا است.
بهترین راه برای مبارزه با فساد تصویب لوایح معروف به افایتیاف است؛ البته ممکن است بعضیها خوششان نیاید.»دراینباره علیرضا کلاهی صمدی عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع و معادن و کشاورزی تهران در گفتوگو با خبرنگار ایبنا اظهار داشت: در رابطه با موضوع FATF برخی معتقدند بیشترین مشکل ما تحریمها است نه FATF، برخی نیز نظر متفاوتی دارند. وی افزود: بهعنوان مثال اخیرا در یک نشستی با حضور فعالان بخش خصوصی و نمایندگان اتاق بازرگانی، یکی از کارشناسان حاضر اظهار کرد که عدم پیوستن ایران به FATF، اثرمستقیم و پررنگی در کاهش ذخایر ارزی کشور داشته است و این نشان میدهد که منابع ناشی از صادراتمان در کشورهای مختلف حبس شده است.
وی تاکید کرد: هرچند این اظهارات متعلق به آن فرد بود، اما خب ما مرتب میشنویم که عدم تصویب لوایح FATF مشکلات و موانعی در بسیاری از موارد ایجاد کرده است، از جمله پرداخت پولهای واکسن کرونا و... که البته شنیدههای من از بزرگان نظام بانکی که البته موافق FATF هم این است که اصل ماجرا تحریمها و اوفک است که در حقیقت یعنی بانکهای خارجی برای انتقال منابع ارزی ایران ترس دارند و از اوفک هم که درخواست مجوز میکنند، پاسخی دریافت نمیکنند و این معطلیها به وجود میآید
.کلاهی افزود: در مجموع به نظرم این یک معاهده بینالمللی است و همه دنیا به آن پیوستهاند به غیر از چند کشور؛ آیا ما واقعا میخواهیم در زمره این کشورها قرار بگیریم؟! در نتیجه به نظر من ما باید این لایحه FATF را مصوب کنیم.
این فعال اقتصادی با بیان اینکه برخی ایرادات هم از سوی دوستان مطرح میشود که به نظر من، در این شرایط اگر بتوانیم استثناهایی را برای خودمان قائل شویم بهتر است، به نظرم از بالاخره حتی پیوستن مشروط اینکه قواعد بینالمللی را اصلا قبول نداشته باشیم، مطلوب تر است.