در اغلب شرکت های هواپیمایی ایرانی که مشتری مداری در مفهوم مدیریت آنها بی معنی است و گاها مشتری (مسافر) را از مسیر نظام مارکتینگ و فروش تحت کنترل خود، شناسایی و جذب نمی‌کنند، از ظرفیت حداکثری استفاده کرده و فواصل چیدمان صندلی در حداقل مجاز است.