چالش شبکه توزیع شرکت های بیمه

 یکی از بزرک ترین چالش های صنعت بیمه ساختار ناکارامد شبکه توزیع است.

هرچند که روش های جدید فروش بیمه نظیر فروش اینترنتی و تلفنی در دنیا رشد قابل توجهی کرده است ولی در ایران روش سنتی نمایندگی، قریب به اتفاق فروش خرد بیمه را به خود اختصاص می دهد.

شرکت های بیمه جدید برای فروش باید نمایندگی بگیرند و شرکت های قدیمی تر نیز برای حفظ سهم بازار به نمایندگی های خود می افزایند. در این رقابت خانمانسوز شرکت های بیمه تحت فشار نمایندگی ها خود، قیمت ها را کاهش می دهند تا فروش حداقلی برای تامین معیشت نماینده حاصل شود. در صورتیکه این روند سود صنعت را از بین می برد و به زیان همه ذینفعان این صنعت شامل سرمایه گذاران، کارکنان شرکت های بیمه و شبکه توزیع است. بیمه گذاران که بیمه نامه ارزان می خرند نیز زیان سنگینی می بینند، زیرا بیمه نامه شرکت های ناتوان ارزش خرید ندارد. در واقع بیمه گذاران، بیمه نامه را گران خریده اند نه ارزان.

از طرف دیگر با توقف فعالیت یک شرکت بیمه بزرگ ترین خسارت را شبکه توزیع متحمل می شود، نظیر آنچه بر نمایندگان بیمه توسعه گذشت و سرپرست دو هزار خانواده بیکار شدند.

عبور از این چالش بزرگ راه ساده ای دارد که در ادامه ارائه می شود.

در درجه اول تعداد نمایندگان شرکت های بیمه باید بگونه ای تعین شود که با توانگری مالی شرکت ها منطبق باشد.

و صورتیکه سرمایه  شرکت ثابت است و رشد نمی کند، باید پورتفو نگهداری شرکت هم ثابت بماند اگر نمایندگان فعالیت و صدور بیشتری دارند باید فروش مستقیم شرکت کاهش یابد و سهم اتکاری آن افرایش یابد. بیمه مرکزی هم باید اتکایی ثالث و درمان را قبول کند تا ریسک کل شر کت ها متعادل شود و شبکه فروش با ثبات و انگیزه بالا به کار خود ادامه دهند.

باید دقت شود که نارضایتی شبکه فروش موجب رفتار نادرست فروشندگان و کآهش  تقاضای بیمه در جامعه می شود و همه صنعت زیان می کند.

پیشنهاد می شود بیمه مرکزی نظرسنجی مستمری از رضایت مندی شبکه فروش به عمل آورده و تدابیر لازم را برای حفظ انگیزه های این شبکه اتخاذ کند.