«آمد، دید، رفت»

عباس کیارستمی کار گردان سینمای ایران 14 تیر ماه در فرانسه درگذشت.ملیحه نیکجومند بازیگر با سابقه سینما بعد از مدتها بیماری در روز 17 تیر درگذشت. در همین روز نیز بهمن زرین پور کارگردان و بازیگر سینما بعد از مدت ها بیماری جهان را بدود گفت. جمشید ارجمند منتقد سینما نیز 23 تیر درگذشت و پرویز صبری کار گردان سینما نیز 10 مرداد فوت کرد.

داود رشیدی متولد 25 تیر 1312 در تهران، فارغ التحصیل کنسرواترا ژنو در رشته کارگردانی و بازیگری تئاتر و لیسانس حقوق سیاسی از دانشگاه ژنو بود که دیروز، جمعه 5 شهریور ماه به دلیل ایست قلبی از دنیا رفت، او طی چند سال اخیر از بیماری آلزایمر رنج می برد.

از آثار شاخص این بازیگر می توان به فیلم های سینمایی «فرار از تله»، «خروس»، «کندو»، «اعدامی»، «مرز»، «رهایی»، «جایزه»، «هیولای درون»، «کمال الملک»، «شیلات»، «خانه عنکبوت»، «گل های داوودی»، «تاتوره»، «بی بی چلچله» و سریال های «هزاردستان»، «کوچک جنگلی»، «گرگ ها»، «عطر گل یاس»، «امام علی(ع)»، «گل پامچال»، «آوای فاخته»، « تنهاترین سردار»، «ولایت عشق»، «خاطرات یک خبرنگار»، «معصومیت از دست رفته»، «مختارنامه» و «کلاه پهلوی» اشاره کرد.

وی همچنین سابقه تهیه چند فیلم سینمایی از جمله «الو الو من جوجو ام»، «قطعه ناتمام»، «امتحان» و «صبحی دیگر» را نیز دارد. وی دارای نشان درجه ی یک فرهنگ و هنر بود.

**یکی از پنج مرد

محمدعلی طالبی، کارگردان و فیلمنامه نویس با اظهار ناراحتی و تاثر از مرگ این هنرمند پیشکسوت به «ابتکار» گفت: «حدود 25 سال پیش (سال 1370) افتخار همکاری با ایشان را داشتم در سریال «گل پامچال». ایشان نقش «عمو ابراهیم» را بازی می کردند؛ پیرمردی دوست داشتنی که نقشش را با تامل، تاثیرگذار و با احساس بازی کردند.» 

برنده ی جایزه ی دوازدهمین دوره جشنواره کودکان و نوجوانان شیکاگو به خاطر فیلم تیک تاک اضافه کرد: «آرزو داشتم بعد از آن باز هم با هم همکاری کنیم که فرصتش پیش نیامد. خیلی غمگینم که از دستشان دادیم، برای کل جامعه ی هنری متاثرم که ایشان را از دست دادند.» 

کارگردان فیلم سینمایی عروسکی «شهر موش ها» در ادامه گفت: «داوود رشیدی یکی از چهار پنج بازیگر پایه و پیشکسوت ایران بودند. همراه با علی نصیریان، جمشید مشایخی، عزت الله انتظامی و محمدعلی کشاورز پایه های تئاتر را بنیان گذاشتند. بعد به تلویزیون و سینما آمدند و آثار ماندگاری را از خود به جای گذاشتند.» 

برنده جایزه گلدن گیت از سی و هفتمین دوره فستیوال سانفرانسیسکو برای فیلم «چکمه» یادآور شد: «ایشان هم قبل، هم بعد از انقلاب، هم در سریال ها، هم در فیلم های سینمایی خوش درخشیدند.» خود داوود رشیدی «کندو» را از موفق ترین فیلم هایش می دانست و در این باره گفته بود: «در این فیلم هم با بهروز وثوقی هم بازی بودم. حتی الان بچه های نوجوان به من «آقا حسینی» می گویند. کار فریدون گله که متاسفانه او هم در سال های آخر عمرش به هم ریخته بود. می خواست «کندو 2» را بسازد. آمد و سناریواش را به من داد که عمرش نرسید.»

**خودش حال خوبی نداشت ولی سعی می کرد مرا آرام کند

برنده ی جایزه ی فیل نقره بهترین کارگردانی را از فستیوال هندوستان با اشاره به اخلاق خوب و مثال زدنی این بازیگر ارزشمند کشورمان افزود: «مردم آقای رشیدی را خیلی دوست داشتند. کارگردانانی که با ایشان همکاری کردند، بازیگرانی که با ایشان هم بازی شدند و تمام عوامل پشت صحنه ی فیلم هایی که ایشان در آنها حضور داشتند، از او به نیکی یاد می کنند. بعد از کار با اغلب کسانی که همکاری داشت روابط دوستانه اش را حفظ می کرد.»

برنده ی دو سیمرغ بلورین جایزه ویژه هیئت داوران و بهترین فیلمنامه از جشنواره فیلم فجر ادامه داد: «داوود رشیدی خیلی بامرام و بامعرفت بود. سه چهار سال پیش با من تماس گرفت تا به خاطر مرگ پسرم آرش به من تسلیت بگوید. خودش هم حال خوبی نداشت و صدایش پشت تلفن می لرزید ولی سعی می کرد مرا آرام کند.»

**روی انتخاب کارهایش وقت می گذاشت 

طالبی که 15 پروانه زرین در سال های مختلف فستیوال کودکان ایران کسب کرده، با اشاره به میزان قابل توجه مطالعه و پژوهش داوود رشیدی اظهار کرد: «داوود رشیدی بسیار با مطالعه و فهمیده بود. به زبان فرانسه مسلط بود و به فرانسه هم کتاب می خواند. روی انتخاب کارهایش وقت می گذاشت و دقت می کرد. پدرش سفیر یکی از کشورهای اروپایی بود و خانواده اش بسیار بافرهنگ و تحصیل کرده بودند. او از این موقعیت استفاده کرد و در هنگام تحصیل در اروپا با تئاتر و نمایشنامه های مشهور دنیا آشنا شد.» 

برنده ی دو جایزه ی زیتون طلای فستیوال المپیای یونان افزود: «وقتی به ایران بازگشت تئاتر را به صورت حرفه ای دنبال کرد. هم تئاتر را خوب می شناخت و تجربه کرد هم در سینما بازی های درخشانی داشت، به خصوص در سریال های مرحوم علی حاتمی مثل «هزاردستان» و «کمال الملک». با مرحوم علی حاتمی علاوه بر همکاری، دوستی بسیار نزدیکی هم داشتند. 

خود این بازیگر کارهایش با علی حاتمی را از آثار مورد علاقه اش می دانست و در گفت و گویی مطرح کرده بود: «با حاتمی دوست نزدیک بودیم. در کلاس هایی که در دانشگاه داشتم با هم آشنا شدیم و از همانجا دوستی بین ما برقرار شد و معمولا کارهایش را با من در میان می گذاشت. نمایش «حسن کچل» نوشته او را به روی صحنه بردم که بسیار مورد توجه قرار گرفت. نقش مفتش شش انگشتی در «هزار دستان» را خیلی دوست داشتم. همچنین رضا شاه در «کمال الملک» که از کارهای خوبم است. آن دوره ای که با حاتمی بودم خیلی خوب بود و مثل دو برادر با هم بودیم.»

**بازیگر به تماشاگر احتیاج دارد و تماشاگر هم به بازیگر

برنده ی جایزه ی فیل طلایی جشنواره فیلم بانکوک برای فیلم «بید و باد» در ادامه گفت: «داوود رشیدی بر خلاف نسل جوان که بازیگر شدن را فقط به خاطر پول و شهرت انتخاب می کنند، اصلاً دنبال مادیات نبود. اکثر جوان های بازیگر ما متاسفانه تا کمی مشهور می شوند، ماشین گران قیمت می خرند و کسی را تحویل 

نمی گیرند.»

داود رشیدی تا آخرین روزهای زندگی اش همچنان یکی از آرزوهایش این بود که در یک نقش خوب مقابل دوربین برود و خطاب به بازیگران جوانی که وارد این حرفه می شوند، گفته بود: «عطش قدرت، عطش پول درآوردن از چیزهای بد دوران ماست. بازیگر به تماشاگر احتیاج دارد و تماشاگر هم به بازیگر. این دو باید با هم هم سنگ باشند. بازیگرانی بودند در برخی نقش ها موفق بودند اما دوباره موفقیت شان تکرار نشد. بازیگر باید سعی کند پیشرفت کند و در حال درجا زدن نباشد. بازیگرانی بودند که سریع بعد از یکی دو کار فید شدند چون از بازیگری چیز دیگری می خواستند. نقش برای بازیگر باید جایی برای نفس کشیدن باشد و از تازگی اش لذت ببرد.»

برنده ی جایزه ی تماشاگران فستیوال وین به خاطر فیلم «چکمه» در پایان افزود: «داوود رشیدی در فضاهای روستایی زحمت می کشید و نقش های سخت و چالش برانگیز بازی می کرد. به معنای واقعی کلمه عاشق کارش بود و برایش از جانش مایه می گذاشت.»

*منبع: روزنامه ابتکار