بررسی ضریب نفوذ بیمه پایین در ایران

بانكداري ايراني  -  ضریب نفوذ را کارشناسان درصد سهم صنعت بیمه از تولید ناخالص داخلی تعریف نموده اند که یک شاخص اقتصادی کمی تلقی می‌شود. در واقع این شاخص موید نسبت حق بیمه تولیدی به تولید ناخالص یک کشور است، هرچه این درصد در کشوری  بالاتر باشد نشان از رشد شاخص های رفاه اجتماعی دارد. 

به گزارش بانكداري ايراني   ، از سال 90 که ضریب نفوذ بیمه 1.37 درصد بود به ترتیب در  سال های بعد از آن به رقم های 1.85 و 1.73 و 1.9 درصد تا سال 94 رسید.  این در حالی است تغییرات ضریب نفوذ در سالهای 84 تا 87 رشد قابل توجهی داشته و از 5/6 در سال 84 به 2/8 در سال 1387 رسید که بیانگر رشد سالانه 25 درصدی و  در سطح جهانی و همچنین بالاتر از منطقه بود. زیرا در سطح بین المللی درصد ضریب نفوذ بیمه بالاتر از 8درصد بوده و ضریب نفوذ منطقه نیز  عدد  8.1 درصد است. 

با در نظر گرفتن ارقام مربوط به تولید ناخالص داخلی( GDP) می توان ضریب نفوذ بیمه را به تفکیک زندگی و غیر زندگی و به تفکیک بیمه های بازرگانی و اجتماعی بدست آورد. بدیهی است از جمع مربوط به حق بیمه های بازرگانی و اجتماعی و تقسیم آن بر تولید ناخالص داخلی به ضریب نفوذ واقعی بیمه در کل کشور خواهیم رسید. و معمولا دو روش برای این محاسبات استفاده می شود. 

در روش اول تنها 10 درصد حق بیمه صندوق بیمه عشایر و روستائیان ( که توسط مردم پرداخت می شود ) را در قالب بیمه های اجتماعی محسوب و ارقام مربوط به بیمه محصولات کشاورزی را به عنوان حق بیمه اموال (‌غیر زندگی ) به محاسبات اضافه می کنیم . 

در روش دوم مجموع حق بیمه های بازرگانی و اجتماعی را به تفکیک زندگی و غیر زندگی محاسبه و با تقسیم هر یک بر تولید ناخالص داخلی ، ضریب نفوذ بیمه در رشته های زندگی و غیر زندگی و مجموع را بدست می آوریم.

در سالنامه سال 93  بیمه مرکزی پیش بینی کرده بود که ضریب نفوذ بیمه ایران به بالاتر از 4درصد خواهد رسید عددی که رسیدن به آن بسیار سخت خواهد بود و تا کنون حتی نصف این پیش بینی نیز محقق نشده است ، حال با وجود اینکه از سال 1380 ماده واحده قانون تأسیس موسسات بیمه غیردولتی به تصویب رسید و در سالهای بعد بر اساس  اصل ۴۴ قانون خصوصی‌سازی شرکت‌های بیمه دولتی آسیا و البرز و دانا انجام شد و علاوه بر اینها شرکتهای بیمه‌گری  به عدد 32 رسیده  و رقابت در این صنعت رشد یافته است اما چرا همچنان ضریب نفوذ بیمه از استانداردهای جهانی پایین تر است.

کارشناسان معتقدند که مهمترین عامل عدم رشد ضریب نفوذ در ایران ، عدم  فرهنگ‌سازی مناسب است در واقع تاکنون به  شهروندان اطلاعات اعتماد ساز داده نشده است.

موضوع بعدی تنوع در بیمه‌هاست  در کشور نسبت به سطح بین المللی شاهد کمترین نوع بیمه گری هستیم هرچند باید به عنوان آخرین عامل ضعیف بودن بیمه‌گرها در دانش فنی و تجربه را نام ببریم  ولی  شرایط اقتصادی کشور نیز بی تاثیر در  پایین بودن ضریب نفوذ بیمه در ایران نیست.