ورژن عقب ماندگی صنعت بیمه ایران 17 شد

 بانكداري ايراني -صنعت بیمه  در ایران از فضای استاندارد سازی در سطح بین المللی بسیار عقب مانده است تا جایی که هنوز حتی یک ورژن از استانداردهای ضروری جهانی  این صنعت یعنی گزارش گری بین المللی حسابداری (IFRS) را نه تنها رعایت نمی کند بلکه هنوز شروع نکرده است حال انکه در سطح جهانی ورژن17  این مدل در حال اجراست. 

به گزارش  بانكداري ايراني  ، این دور ماندن از فضای استاندارد سازی جهانی در صنعت بیمه ایران به اثر مقاومت مدیران بیمه مرکزی بوده و به دلیل مشکلاتی که پس از اجرای دستورالعمل های  استاندارد سازی صورتهای مالی در صنعت بانکداری در سال 95 بوجود آمده اجرای این استاندارد ها در صنعت بیمه به تعویق افتاد، تا جایی که به گفته مدیرعامل بیمه اتکایی ایرانیان : «الان استاندارد حسابداری بیمه ٢٨ در کشور اجرا می شود». 

 این استانداری که این مدیر ارشد صنعت بیمه گری  متذکر شده است در دنیا منسوخ شده و در حال حاضر استانداردهای جدیدی برای صنعت بیمه طراحی و اجرایی شده و به ورژن های بالایی رسیده که هر روز فاصله بیمه گران داخلی از آنها بیشتر می شود زیرا در حال حاضر با مشاهده سایت  اصلی  IFRS   می توان مشاهده کرد که استاندارد IFRS 17  به حوزه تخصصی قرار دادهای بیمه پرداخته  و در حال گسترش  این مساله در سطح جهانی است ؛ هرچند مدیر عامل شرکت بیمه اتکایی ایرانیان معتقد است که « در دنیا IFRS4 اجرا می شود که بر اساس آن باید افشای اطلاعات صورت گیرد و وضعیت ریسک و اقدامات شرکت تشریح شود؛ البته استانداری گزارشگری IFRS4 را سازمان حسابرسی کشور ترجمه کرده است که می‌تواند مورد استفاده باشد.» این موضوع از آن جایی دارای اهمیت است که وقتی قرار باشد سرمایه گذاران خارجی را وارد  صنعت بیمه گری ایران  کنیم . 

این شرایط در حالی در صنعت بیمه رخ می دهد که شدیدا شرکتها به سرمایه گذار خارجی نیاز دارند و  جالب تر اینکه این شرکت های بیمه گری اتکایی هستند که باید پیشرو ورود سرمایه گذاران خارجی باشند اما در حال حاضر شرکت های بیمه گری اتکایی از پویایی چندانی برخوردار نبوده و نمی توانند حتی  گزارشات حسابداری خود را بروز کنند . 

گفتنی است که هیات استانداردهای حسابداری بین المللی (IASB)، یک نهاد مستقل در لندن  است که ۱۵ عضو از کشورهای مختلف دارد و کار خود را از سال ۲۰۰۱ آغاز کرده است. پایه‌گذاری این هیات توسط شرکت‌های بزرگ حسابداری، موسسات مالی خصوصی و تعدادی دیگر از سازمان‌های حرفه‌ای در حوزه حسابداری انجام شده است.

 تا کنون بیش از ۱۲۰ کشور IFRS را برای گزارش دهی مالی شرکت‌های خود الزامی دانسته‌اند. با پذیرش IFRS، یک شرکت می‌تواند صورت‌های مالی خود را با اصول مشابه به شرکت‌های رقیب خارجی ارائه کند. 

در نتیجه قابلیت مقایسه بین اطلاعات این شرکت‌ها وجود داشته و علاوه بر آن شرکت‌های مادری که شرکت‌های تابعه آنها در سایر کشورهایی وجود دارند که IFRS را پذیرفته‌اند قادر خواهند بود تا یک زبان مشترک حسابداری داشته باشند. همچنین بکارگیری IFRS می‌تواند برای شرکت‌هایی که قصد افزایش سرمایه‌گذاری خارجی خود را دارند،سودمند باشد.